صنعت و توسعه پایدار
با توجه به مطالعات انجام شده، مصاحبه ها و همچنین مشاهدات میدانی عدم وجود استراتژی مشخص و طرح کلان پیرامون توسعه صنعت فولاد در جنبههای مختلف فناورانه، رگولاتوری، سرمایه‌گذاری و صادرات منجر به عدم توسعه این صنعت و فاصله زیاد آن با وضع مطلوب شده است. با ادامه یافتن روند فعلی، به نظر میرسد صنعت فولاد ایران در سال‌های آتی به صنعتی ورشکسته همچون صنعت خودرو تبدیل شود که دیگر امکان هرگونه مداخله از جانب سیاست‌گذار را سلب میکند.
طبق آمار انجمن جهانی فولاد، کمتر از ۷۰ کشور در زمینه تولید فولاد فعال هستند و کشورهای بی‌بهره از این صنعت یا باید از پیشرفت خود چشم‌پوشی کنند و یا باید به کشورهای تولیدکننده وابسته شوند. در حال حاضر ظرفيت سالانه توليد فولاد در کشور نزديک به ۳۰ ميليون تن است که تنها ۶۰ درصد اين ظرفيت بالفعل شده است. در سال 2019 ایران از جایگاه سیزدهم تولید فولاد به‌جایگاه دهم رسید. تولید فولاد کشور روند افزایشی داشته است و از 10.9 میلیون تن در سال 2011 به 25 میلیون تن در سال 2018 رسیده است. هم‌زمان با این افزایش تولید مصرف فولاد کشور روند کاهشی داشته و از 21.3 میلیون تن به 17.5 میلیون تن کاهش یافته است عمده‌ترین دلیل این کاهش شرایط رکود اقتصادی می‌باشد. کاهش داخلی مصرف فولاد با افزایش صادرات طی این دوره که از 7 درصد تولید به 37 درصد تولید رسیده است جبران شد و این امر نشان از ظرفیت بالای این صنعت برای حضور در بازارهای صادراتی دارد. اگرچه میزان صادرات فولاد ایران تنها 2 درصد از کل صادرات دنیا می‌باشد اما با توجه به کیفیت قابل‌توجه فولاد ایران و مزایای متعدد و استراتژیک تولید فولاد در کشور، این صنعت می‌تواند نقش ویژهای در گسترش صادرات غیرنفتی ایران داشته باشد…
برای مطالعه گزارش کامل آن را دانلود کنید.
فهرست
- مقدمه
- صادرات محصولات کم ارزش چالش اساسی صنعت فولاد
- سودهای سرشار حاصل از یارانه انرژی مانع نوآوری شرکت های فولادی
- مهم‌ترین سیاست برای صنعت فولاد