شاخص جهانی رقابت‌پذیری استعداد، در سال 2013 و به منظور مقایسه توانایی کشورها در رقابت بر سر استعدادها ایجاد شده است. گزارش مقایسه کشورها طبق این شاخص، تا کنون در شش نوبت منشر شده است. تعداد اقتصادهایی که توسط این شاخص رتبه‌بندی شده‌اند از 103 مورد در سال 2013،  به 125 مورد در سال 2019 افزایش یافته است. طبق گزارش سال 2019، ایران در شاخص جهانی رقابت‌پذیری استعداد در جایگاه 97 و بین 10 کشور آسیای مرکزی و جنوبی در رتبه 7 قرار دارد. مدل شاخص جهانی رقابت‌پذیری استعداد یک مدل ورودی-خروجی است که ترکیبی از ارزیابی آنچه که کشورها برای استعدادها انجام می‌دهند (ورودی‌ها) و آنچه که به عنوان نتیجه کار خود در ارتباط با استعدادها مشاهده می‌کنند (خروجی‌ها) را ارائه می‌کند. ورودی‌ها شامل توانمندسازی، جذب، رشد و نگهداشت هستند و در بررسی خروجی‌ها بین دو سطح از استعداد، یکی سطح میانی و دیگری سطح بالا تمایز در نظر گرفته شده است. بدترین رتبه ایران در تمام دوره‌ها مربوط به شاخص جذب و بهترین رتبه در سه دوره اخیر مربوط به شاخص مهارت‌های دانش جهانی بوده است. ضمنا کشور ایران در رتبه‌بندی تمام دوره‌ها در شاخص جذب جزو سه کشور آخر قرار داشته است. در این گزارش مدل شاخص جهانی رقابت‌پذیری استعداد و به طور خاص زیرشاخص‌های شاخص جذب و هم‌چنین بررسی وضعیت ایران با توجه به مدل مذکور ارائه شده است.