تقسیم کره به دو بخش کره شمالی و کره جنوبی از جمله نتایج جنگ جهانی دوم است. با وجود این تقسیم منطقه­‌ای، کره شمالی و کره جنوبی هم‌چنان فرهنگ و ارزش‌­های سنتی مشترکی دارند. بر این اساس می­‌توان گفت کره در مرزهای جغرافیایی و درون‌سرزمینی، متفاوت اما در فرهنگ هنوز متحد است.

کره، بسیار تحت‌تأثیر فرهنگ چینی و ژاپنی قرار دارد؛ این تأثیر را می‌توان در آیین کنفوسیوس مشاهده کرد که سنت­های بسیاری را ایجاد کرده و امروزه در کره مدرن نیز قابل مشاهده است (El Shazley,Oct9,2017). به طور کلی قوانین سنتی، اصول نظامی، طب سنتی، نهادهای سیاسی و دیگر مولفه­‌های فرهنگی کره برگرفته از فلسفه و مذاهب کنفوسیوسیسم، بودیسم و تائوئیسم و هم‌چنین فرهنگ سنتی شرق آسیاست (Richey,2013:137). لذا می‌توان فرهنگ کره جنوبی را تلفیقی از فرهنگ سنتی قبایل بومی این منطقه و فرهنگ شرق آسیا دانست.

امروزه موج کره‌­ای شدن در آسیا، آفریقا و برخی کشورهای اسلامی مخاطبان بسیاری را جذب کرده است و مردم اکثر این کشورها به فرهنگ و تولیدات فرهنگی خلاق کره از قبیل فیلم، سریال و موسیقی روی آورده‌اند. آثار ادبی کره، کماکان به زبان‌های مختلف ترجمه می­‌شود. تکنیک‌های نقاشی کره‌ای موجب تحسین متخصصان این عرصه واقع شده است. ساخت فیلم و سریال در مکان­‌های تاریخی و با لباس‌­های سنتی موجب جذب نسل جوان به فرهنگ سنتی کره جنوبی شده که این امر توسعۀ گردشگری با هدف بازدید از قصرها و اقامت در خانه‌­های سنتی کره را به دنبال داشته است. این مهم، نشان از محبوبیت بالای فرهنگ کره‌­ای در بین نسل جوان دارد. توسعۀ این امر بدون برنامه‌ریزی نهادهای سیاست‌گذار از جمله دولت کره امکان­پذیر نبوده است (بیدالله خانی،65:1398).

این یادداشت، به شرح چیستی موج کره‌ای می‌پردازد و تاریخچه‌ رشد و گسترش این موج در ایران را نیز بررسی می‌کند.